Lammigje Ogterop-Worst, weduwe van Gerhardus Bernardus Ogterop (1842-1884) besloot om een schouwburgzaal achter haar hotel en koffiehuis te bouwen. In 1886 werd Schouwburg Ogterop geopend, met een toneelzaal in Weense stijl. Deze zaal is tot op heden nagenoeg authentiek gebleven. Sindsdien speelt het Meppeler culturele leven zich voornamelijk af in de schouwburg. Tot 1953 zwaaiden drie generaties Ogterop de scepter over de schouwburg. De familie deed het complex in 1953 over aan Reinder de Vries. Hij exploiteerde het hotel en de schouwburg tot 1968, waarna hij het verkocht aan de gemeente Meppel. De gemeente besloot het gebouw drastisch te renoveren. In 1970 werd het oude gebouw en de mooie gevel afgebroken en er verrees een nieuw gebouw voor 1,2 miljoen gulden. Gelukkig ontstnapte de historische grote zaal aan de sloophamer, er was te weinig geld voor een compleet nieuw en modern theatercomplex. De grote zaal bleef nagenoeg identiek, wel werden de balkons ingekort en verdwenen de onhandige pilaren.
De officiële opening was op 9 oktober 1971.
De grote zaal van Ogterop staat bij veel gezelschappen bekend om de geweldige akoestiek en bijzondere sfeer. Vele groten hebben hier furore gemaakt waaronder Louis en Theo Mann Bouwmeester, Albert van Dalsum, Wim Sonneveld en Toon Hermans. In Nederland zijn er nog maar twaalf historische zogenaamde Bonbonnière-zalen met een of meerdere balkons en veel goud en pluche. De prachtige oude dame en haar rijke historie moeten we blijven koesteren. Ook al is de kleine zaal de Engelenbak nog relatief jong, deze zaal kent al een rijke geschiedenis. Veel jonge gezelschappen en aanstormende cabaretiers maakten hier hun eerste meters. Zo hebben een volstrekt onbekende Youp van 't Hek, Claudia de Breij en Jochem Myjer hun eerste meters in de Engelenbak gemaakt, niet voor niets wordt deze zaal ook wel de schatkamer van Ogterop genoemd.