Op 22 december 1917 openden ondernemers Theo Goeman en Carel van Zwanenburg het (oude) Luxor Theater aan de Kruiskade. Daarmee was het theater het 17de bioscooptheater in de Maasstad. Met 1180 stoelen is het dan de grootste bioscoopzaal van Nederland.
Het is een van de weinige gebouwen die ongeschonden bleven bij het bombardement op Rotterdam. Kort na de bevrijding werd het gebouw enigszins opgeknapt en werden er naast films ook regelmatig variété- en toneelvoorstellingen gespeeld. In de jaren 50 en begin jaren 60 ziet het Luxor grote namen en producties: de eerste onemanshow van Toon Hermans, Édith Piaf, Porgy and Bess, My Fair Lady en Heerlijk duurt het langst.
In 1972 begon weer een grondige verbouwing onder leiding van Carel Witz. Bijna alleen de buitenkant blijft staan: geen balkon meer, maar daarvoor in de plaats een sterk oplopende vloer met een laagliggende toneelvloer, waardoor het zicht op het podium sterk verbeterde.
Sinds 2001 bestonden er plannen om op de plaats van het oude Luxor een nieuw middelgroot theater te bouwen. Wegens geldgebrek dat voortvloeide uit de economische crisis werd echter besloten het bestaande theatergebouw te restaureren. Deze zeven maanden durende restauratie en uitbreiding, naar het ontwerp van de in Antwerpen gevestigde architecte Aude de Broissia, werd eind 2014 afgerond.
Het moderne nieuwe Luxor Theater werd in 2001 geopend en was daarmee direct een van de grootste theaters van Nederland. Buiten een grote en toch intieme zaal met ruim 1500 stoelen, beschikt het theater over meerdere foyers, met overal veel daglicht en een geweldig uitzicht op de skyline van het populaire Rotterdam.
In de foyers kunnen 30 tot 800 personen plaatsnemen voor een diner of congres, in de theaterzaal 250 tot 1.535. Laatstgenoemde zaal heeft een vaste theateropstelling en een groot podium.