Peter Allen Greenbaum beter bekend als Peter Green, was een Engelse bluesgitarist en zanger.
In 1965 kreeg Green de kans om in te vallen voor Eric Clapton in John Mayall's Bluesbreakers voor vier optredens. Kort daarna, toen Clapton de Bluesbreakers verliet, werd Green vanaf juli 1966 fulltime lid van de band van Mayall.
Als oprichter van Fleetwood Mac, waar hij van 1970 tot 1973 speelde, werd hij in 1998 opgenomen in de Rock and Roll Hall of Fame. De nummers Albatross, Black Magic Woman, Oh Well, The Green Manalishi en Man of the World waren grote single-hits uit zijn Fleetwood Mac periode.
Nadat Green werd gediagnosticeerd met schizofrenie en zijn verblijf in verschillende psychiatrische ziekenhuizen verschijnt hij in 1979 weer op het toneel. Met de hulp van zijn broer Michael tekende hij bij Peter Vernon-Kell's PVK-label en produceerde een reeks soloalbums, te beginnen met In the Skies uit 1979. Hij is ook te horen op Fleetwood Mac's dubbelalbum Tusk, in het nummer "Brown Eyes", dat hetzelfde jaar werd uitgebracht.
Green vormde eind jaren negentig de Peter Green Splinter Group, met de hulp van Nigel Watson en Cosy Powell. De groep bracht tussen 1997 en 2004 negen bluesalbums uit, voornamelijk geschreven door Watson. Begin 2004 werd een tournee geannuleerd en stopte de opname van een nieuw studioalbum toen Green de band verliet en naar Zweden verhuisde. Kort daarna tekende hij voor een tour met de Britse Blues All Stars die voor het volgende jaar gepland stond. In februari 2009 begon Green weer te spelen en toeren, dit keer als Peter Green and Friends.
Peter Green sterft op 25 juli 2020 op 73-jarige leeftijd.